تشخیص عسل طبیعی از عسل تقلبی از اهمیت بسیاری برخوردار است. برای تشخیص عسل طبیعی، می‌توانید به موارد زیر توجه کنید:

1. تشکیل بلورها: عسل طبیعی معمولاً دارای بلورهای کوچک یا بزرگ است که با گذر زمان ممکن است تشکیل شود. در عسل تقلبی، این بلورها وجود ندارند یا در اثر گرمای زیاد حل شده‌اند.

2. ترکیب شیمیایی: آزمایشات شیمیایی می‌توانند ترکیبات عسل را تشخیص دهند. عسل طبیعی شامل موادی مانند قندها، اسیدها، و مواد معدنی است. همچنین، آزمایشات می‌توانند نشان دهنده وجود مواد اضافی مثل شکرهای اضافی یا افزودنی‌های دیگر در عسل تقلبی باشند.

3. منبع گل: عسل طبیعی از یک منبع گل بدست می‌آید و ممکن است معطر به بوی گل‌های مختلف باشد. در عسل تقلبی، ممکن است از مخلوطی  از عسل‌های مختلف یا افزودنی‌های شیمیایی به جای عسل طبیعی استفاده شود.

4. تست آب: عسل طبیعی معمولاً دارای محتوای آب پایینی است و در صورت اضافه شدن آب، چسبندگی و سرعت جریان آن تغییر می‌کند.

5. تست استحکام: عسل طبیعی معمولاً دارای استحکام بالایی است و پس از مدت زمان مشخص، به شکل بی‌حرکت می‌ماند. در عسل تقلبی، ممکن است از افزودنی‌ها استفاده شود که باعث کاهش استحکام عسل می‌شود.

همچنین، همیشه می‌توانید از مراجعه به آزمایشگاه‌های معتبر یا متخصصان تغذیه برای اطمینان از اصالت عسل استفاده کنید.

گرده گل یا گرده‌های گلی، مواد زهره‌ای و پودری هستند که توسط زنبورها از گل‌ها جمع آوری می‌شوند. این گرده‌ها به عنوان منبع غذایی برای زنبورها و لاروهای زنبورعسل و همچنین برای تغذیه زنبورهای نوجوان استفاده می‌شوند. اما از دید مصرف خوراکی انسان، گرده گل به عنوان یک مکمل غذایی با ارزش و غنی از ویتامین‌ها، مواد معدنی، اسیدهای آمینه و آنتی اکسیدان‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. افراد معمولاً گرده گل را به عنوان یک مکمل غذایی یا برای افزایش انرژی و سلامتی مصرف می‌کنند.

گرده گل خواص بسیاری برای بدن انسان دارد، از جمله:

1. منبع غنی ویتامینی: گرده گل حاوی ویتامین‌های مختلفی از جمله ویتامین‌های A، C، D و E است که برای حفظ سلامتی پوست، افزایش ایمنی بدن، و حفظ سلامتی چشم‌ها و استخوان‌ها بسیار مفید است.
2. منبع معدنی: گرده گل حاوی مواد معدنی مانند کلسیم، منیزیم، پتاسیم و آهن است که برای حفظ سلامت استخوان‌ها، عملکرد عضلات و قلب، و حفظ فشار خون مناسب بسیار مفید است.
3. منبع پروتئینی: گرده گل حاوی پروتئین‌های مختلفی است که برای رشد و تعمیر بافت‌های بدن، تقویت سیستم ایمنی، و حفظ سلامت موثر است.
4. منبع آنتی اکسیدان: گرده گل حاوی آنتی اکسیدان‌های قوی مانند فلاوونوئیدها و فنل‌ها است که می‌تواند از آسیب‌های اکسیداتیو و پیری زودرس بدن جلوگیری کند.
5. پشتیبانی از سلامتی دستگاه گوارش: گرده گل می‌تواند به تحریک فعالیت گوارشی و بهبود عملکرد روده‌ها کمک کند.
6. افزایش انرژی و تحریک سیستم عصبی: مصرف گرده گل ممکن است باعث افزایش انرژی و بهبود تمرکز و توجه شود.

با این حال، قبل از مصرف هر گونه مکمل یا محصول غذایی جدید، توصیه می‌شود که با پزشک خود مشورت کنید، به ویژه اگر دارای هرگونه حساسیت یا مشکلات پزشکی خاصی هستید.

بره‌موم ماده‌ای است که از موم زنبورها تشکیل شده و در برخی مناطق به عنوان یک محصول غذایی محبوب استفاده می‌شود. این ماده غذایی به رنگ قهوه‌ای یا زرد روشن است و معمولاً به صورت قرص‌های کوچک یا دانه‌هایی شکل گرفته است. بره‌موم حاوی مواد مغذی مانند پروتئین، ویتامین‌ها و مواد معدنی است که می‌تواند برای سلامتی بدن مفید باشد. از جمله خواص آن می‌توان به افزایش ایمنی بدن، حفظ سلامتی پوست و مو، و افزایش سطح انرژی اشاره کرد.

ژل رویال یک ماده تولیدی طبیعی است که توسط زنبور عسل تولید می‌شود و برای تغذیه لاروها و ملکه زنبور استفاده می‌شود. این ماده با غنی شدن از ترکیبات مغذی مانند پروتئین‌ها، ویتامین‌ها، مواد معدنی و آمینو اسیدها، برای سلامتی بدن بسیار مفید است. برخی از خواص ژل رویال شامل:

1. تقویت سیستم ایمنی بدن: ژل رویال می‌تواند به عنوان یک تقویت‌کننده عمل کند و سیستم ایمنی بدن را تقویت کند.

2. تحریک رشد بافت‌های بدن: ژل رویال می‌تواند به عنوان یک فراهم‌کننده انرژی برای سلول‌ها و بافت‌های بدن عمل کند و رشد آنها را تحریک کند.

3. حفظ سلامت پوست: مصرف ژل رویال ممکن است به تقویت سلامت و زیبایی پوست کمک کند.

4. افزایش سطح انرژی: ژل رویال می‌تواند با افزایش سطح انرژی و کاهش خستگی بهبود دهد.

میزان مصرف ژل رویال بستگی به وزن و سن شخص دارد. اغلب میزان مصرف روزانه یک تا دو قاشق چایخوری است.

اما قبل از شروع مصرف هر گونه مکمل یا محصول طبیعی، توصیه می‌شود که با پزشک مشورت کنید، به ویژه اگر دارای مشکلات سلامتی خاصی هستید یا داروهای خاصی مصرف می‌کنید.

ژل رویال به عنوان یکی از مکمل‌های غذایی طبیعی شناخته میشود و برخی مطالعات نشان داده‌اند که میتواند خواص ضد سرطانی هم داشته باشد.

عسل گرمادیده به عنوان عسلی تلقی شود که در طول فرآیند تولید و بسته‌بندی آن، حرارت مشخصی را تجربه کرده است، مانند عملیات گرم‌کردن برای رفع بلورها یا کاهش غلظت عسل.

از طرفی، برخی افراد معتقدند که گرم کردن عسل می‌تواند برخی از ویژگی‌های مفید عسل را از بین ببرد، بنابراین ترجیح می‌دهند عسل گرماندیده را مصرف کنند.
اگرچه این حرارت معمولا حرارت غیر مستقیم و در حد ۴۰ تا ۵۰ درجه است تا آسیبی به ماهیت و خواص عسل نرسد .

شکرک زدن یا رس کردن عسل یک فرآیند طبیعی است که به تغییر و تحول در ساختار شکل‌دهنده‌های شکری موجود در عسل اشاره دارد. عسل شامل موادی مانند گلوکز و فروکتوز است که به شکل کریستال‌های میکروسکوپی در عسل وجود دارند.

زمانی که عسل در شرایط خاصی نگهداری شود، مثلا محیطی با دما یا رطوبت پایین، شکرک‌های موجود در عسل می‌توانند به شکرک‌های کوچکتر تبدیل شوند و یا به عبارتی می‌توانند بشکنند. این تغییر در شکل شکرک‌ها باعث می‌شود عسل حالت شفاف خود را از دست داده و کمی کدر و به حالت کره‌ای تغییر شکل دهد. به هر حال این یک فرآیند طبیعی است که بسته به نوع عسل و گیاهی که زنبور از آن تغذیه کرده شدت و ضعف متفاوتی دارد.

با این حال ، اگر شکرک زدن عسل بسیار شدید باشد یا به شکل عمومی در عسل وجود داشته باشد، ممکن است نشانه ای از تقلبی بودن و داشتن ناخالصی عسل باشد.

عسل طبیعی اگر شکرک هم بزند باز حالت نرم و لطیف خود را حفظ میکند.

برای اینکه بتوانبد عسل را به حالت قبل برگردانید میتوانید عسل را در یک ظرف آب با حرارت حدود ۴۰ تا ۵۰ درجه قرار دهید تا آرام آرام حالت رس کرده آن از بین برود.

بله، می‌توانید عسل را به جای شکر یا شیرین کننده‌های دیگر در دمنوش یا چای استفاده کنید. عسل نه تنها یک شیرین‌ کننده طبیعی است، بلکه دارای خواص بهداشتی و غذایی متعددی نیز می‌باشد. به عنوان مثال، عسل دارای ویتامین‌ها، مواد معدنی، آنتی‌اکسیدان‌ها و مواد ضد‌میکروبی است که می‌تواند به سلامتی بدن شما کمک کند.

برخلاف شکر، عسل دارای اثرات مفید برای سلامتی است و می‌تواند به کنترل قند خون کمک کند. همچنین، عسل دارای خواص ضد‌میکروبی است و می‌تواند در مقابل عفونت‌ها و بیماری‌های مختلف موثر باشد.

اگر می‌خواهید عسل را به جای شکر در آب جوش یا چای استفاده کنید، بهتر است که آب حرارت ملایمی پیدا کرده باشد سپس عسل را اضافه کنید ، زیرا گرما میتواند برخی از خواص عسل را از بین ببرد . پیشنهاد می‌شود عسل را به آب سردتر از ۵۰ درجه سانتی‌گراد اضافه کنید تا خواص آن حفظ شود.

از اونجاییکه عسل خالص و طبیعی قیمت نسبتا بالایی دارد  زمینه تقلب و سوء استفاده در آن هم کم نیست و هستند افرادی که به طمع پول بیشتر اقدام به تولید عسل های ناخالص و ناسالم میکنند که نه تنها خاصیتی ندارند بلکه باعث بروز مشکلاتی از قبیل دیابت هم میشوند ، قطعا تهیه عسل از منابع معتبر و شناخته شده بهترین راه دسترسی به محصول خالص و طبیعی است.

برای بیماران دیابتی، انتخاب عسل مناسب اهمیت بالایی دارد،  زیرا عسل حاوی قند طبیعی است که می‌تواند تاثیری بر سطح گلوکز خون داشته باشد. در انتخاب عسل برای بیماران دیابتی، موارد زیر را در نظر بگیرید:

۱. انتخاب عسل با شاخص گلیسمیک پایین: بیماران دیابتی باید عسل با شاخص گلیسمیک پایین را انتخاب کنند. عسل با شاخص گلیسمیک پایین تاثیر کمتری بر افزایش سطح گلوکز خون دارد و برای کنترل قند خون مفیدتر است.

۲. استفاده به میزان معقول: بیماران دیابتی باید مصرف عسل را به میزان معقول و با توجه به مقدار کل کربوهیدرات مصرفی خود کنترل کنند. مصرف بیش از حد عسل می‌تواند منجر به افزایش سطح گلوکز خون شود.

۳. توجه به دیگر عوامل ترکیبی: علاوه بر شاخص گلیسمیک، در انتخاب عسل برای بیماران دیابتی، به عوامل ترکیبی دیگر مانند میزان فیبر، آنتی اکسیدان‌ها، ویتامین‌ها و مواد معدنی نیز توجه کنید.

برای بیماران دیابتی، توجه به میزان ساکاروز در عسل مصرفی نیز مهم است ، ساکاروز یک نوع قند موجود در عسل است که از ترکیب گلوکز و فروکتوز تشکیل می‌شود و می‌تواند به میزان قابل توجهی سطح گلوکز خون را افزایش دهد. بنابراین، انتخاب عسلی با میزان ساکاروز کمتر می‌تواند مفیدتر باشد.

عسل حاوی فروکتوز بیشتر نسبت به گلوکز، می‌تواند تاثیر کمتری بر سطح گلوکز خون داشته باشد. از این رو، انتخاب عسل با ترکیب قندهای متناسب و شاخص گلیسمیک مناسب برای بیماران دیابتی بهترین گزینه است.

در طب سنتی، طبع یک ماده به نوع گرم یا سرد بودن آن اشاره دارد. طبع عسل به طور کلی گرم و خشک تلقی می‌شود، اما بسته به نوع عسل و شرایط محیطی ممکن است متغیر باشد.

برخی از منابع طب سنتی نیز معتقدند که عسل به لحاظ طبع گرم و مرطوب است.

توجه داشته باشید در طب سنتی هیچ عسل با طبع سرد وجود ندارد و تنها تفاوت در شدت گرمی هست به همین خاطر ما بطور کلی عسل ها را با طبع گرم و معتدل معرفی میکنیم ، عسل هایی با طبع معتدل بیشتر مناسب افرادی با طبع گرم هستند و برای افراد سرد مزاج هم عسل های با طبع گرمتر پیشنهاد میشود.

شاید پاسخ دادن به این سوال کمی مشکل باشد چراکه ذائه افراد متفاوت است. همچنین طعم و بوی عسل ها بستگی به نوع گلی دارد که زنبور از آن تغذیه کرده، مثلا عسل کنار طعم و بوی بسیار قوی و دلچسبی دارد ، یا عسل بهارنارنج که کاملا بوی بهارنارنج و طعم نوستالژی دارد ، یا عسل مرکبات که کمی ترش مزه است.

اما میشود اینطور عنوان کرد که عسل هایی همچون عسل چندگیاه، کنار، سمر، گون گز جزو عسل های پر طرفدار هستند.

برای استفاده از عسل ها محدودیت خاصی وجود ندارد، اما اینطور میشود گفت که بعضی از عسل ها بیشتر جنبه دارویی دارند مثل عسل زول که برای افراد دیابتی مناسب است یا عسل زرشک که برای افرادی با فشار خون بالا توصیه میشود.

ژل رویال، که یکی از قسمت‌های مهم و گران‌بها درون لانه زنبور عسل است، نیاز به شرایط نگهداری خاصی دارد تا ویژگی‌هایش حفظ شود. مهمترین شرایط نگهداری ژل رویال عبارتند از:

۱. دما: بهترین دمای نگهداری برای ژل رویال در حدود ۲۴ درجه سانتی‌گراد است. دمای بسیار بالا یا پایین می‌تواند باعث افت کیفیت و خواص ژل رویال شود. بنابراین، معمولاً در یخچال یا فریزر نگهداری می‌شود.

۲. رطوبت: ژل رویال باید در شرایط نگهداری با رطوبت کم نگهداری شود. رطوبت محیط بالا می‌تواند باعث رشد باکتری‌ها و تخریب ژل رویال شود.

۳. نور: ژل رویال باید در محیطی تاریک و دور از نور مستقیم نگهداری شود. نور مستقیم می‌تواند باعث اکسیداسیون و از بین رفتن برخی از ترکیبات مفید ژل رویال شود.

۴. محیط بسته‌بندی: ژل رویال باید در ظروف در بسته و تمیز نگهداری شود ، همچنین میتوان ژل را با عسل ترکیب کرد که بدین طریق میشود براحتی در شرایط محیطی آن را نگهداری کرد.

با رعایت این شرایط نگهداری، می‌توانید ژل رویال را برای مدت زمان بیشتری حفظ کنید و از خواص و فوایدش بهره‌مند شوید.

عسل خام در واقع همان عسلی است که به صورت مستقیم از کندوی عسل و بدون فراوری بدست شما می رسد. برای تهیه این عسل بدین صورت عمل می کند که زنبورداران قاب دور کندوی عسل را از آن جدا کرده و در ظرف قرار می دهند و آن را وارد بازار می کنند. 

مهمترین ویژگی عسل خام این است که در آن عناصر مغذی و فراورده‌های موجود در عسل از جمله آنزیم‌ها، ویتامین‌ها، مواد معدنی، آنتی‌اکسیدان‌ها و مواد مختلف دیگر، به صورت طبیعی و بدون تغییرات زیادی حفظ می‌شوند. عسل های خام دارای رنگ و طعم متفاوتی هستند  که بستگی به منبع تغذیه  زنبورها دارد.

بسیاری از مردم عسل خام را به عنوان نوعی عسل طبیعی و سالم ترجیح می‌دهند زیرا اعتقاد دارند که در این نوع عسل، هیچ افزودنی‌ شیمیایی یا فرآیندهای پردازشی نظیر گرم‌کردن یا تصفیه اضافی انجام نشده است و خواص طبیعی آن حفظ شده است.

عسا تنها ماده غذایی بدون انقضا در طبیعت است و می توان عنوان کرد که عسل تاریخ انقضا ندارد و می‌تواند به مدت بسیار طولانی‌تری از تاریخ برداشتش ماندگار باشد. از دیدگاه علمی، عسل به دلیل ویژگی‌های خود از جمله خلوص بالا، محتوای کم آب، و محتوای اسیدی بالا، مقاومت بسیار بالایی در برابر فساد و پوسیدگی دارد.

با این حال، برخی عوامل می‌توانند به مرور زمان تأثیر منفی بر کیفیت عسل داشته باشند. به عنوان مثال، اگر عسل به تماس با نور مستقیم یا حرارت زیاد بیفتد، ممکن است اکسیداسیون رخ داده و مواد مغذی آن کاهش یابد. همچنین، اگر عسل با رطوبت محیطی بالا مواجه شود، ممکن است باعث رشد قارچ و بیماری‌زایی شود.

بنابراین، حفظ عسل در شرایط مناسب نظیر درجه حرارت معتدل، دور از نور مستقیم و رطوبت، می‌تواند به حفظ کیفیت عسل کمک کند. در صورتی که عسل به درستی ذخیره شود، می‌تواند به مدت سال‌ها یا حتی دهه‌ها ماندگار باشد بدون اینکه کیفیت و خواصش کاهش یابد.

انتخاب عسل بهار یا تابستان بستگی به ترکیب گلی، شرایط آب و هوایی، و سلیقه شما دارد. هر دو نوع عسل ویژگی‌های مختلفی دارند که ممکن است باعث تفاوت در طعم، عطر، و خواص آن‌ها شود.

۱. عسل بهار: عسل بهار معمولاً از آورد گلهای بهاری مانند گلهای گونه‌های مختلف درختان میوه و گلهای گیاهان زینتی استخراج می‌شود. این نوع عسل ممکن است دارای طعم و عطری ملایم و متعادل باشد که باعث محبوبیت آن بین مصرف‌کنندگان می‌شود.

۲. عسل تابستان: عسل تابستان معمولاً از گلهای گوناگونی مانند گیاهان دارویی و گیاهان مزرعه ای استخراج می‌شود. این نوع عسل ممکن است دارای طعم و عطری متنوع‌تر باشد و ممکن است متمایل به شیرینی بیشتر یا طعم‌های خاصی مانند نعناع باشد.

هر دو نوع عسل بهار و تابستان خواص مفیدی دارند و انتخاب بین آن‌ها بستگی به سلیقه شما و همچنین مصداق مورد نیاز شما دارد. برای داشتن تجربه بهتر، می‌توانید چند نوع عسل را تست کنید و بر اساس سلیقه و نیازهای خود انتخاب کنید.

بله، می‌توانید به کودکان عسل بدهید، اما باید توجه داشته باشید که برخی محدودیت‌ها و نکاتی وجود دارد که قبل از تغذیه آن به کودکان باید اطلاع داشته باشید:

1. زمان مناسب: به طور کلی، پیشنهاد می‌شود که به کودکان زیر 1 سال عسل ندهید. این به دلیل وجود خطر ابتلا به بیماری بوتولیسم می‌باشد که در برخی موارد می‌تواند در عسل حضور داشته باشد.

2. خطر بوتولیسم: عسل ممکن است حاوی اسپورهای باکتری کلستریدیوم بوتولینوم باشد که در برخی موارد می‌تواند بوتولیسم، یک بیماری نادر ولی خطرناک را در کودکان زیر 1 سال ایجاد کند.

3. مشورت پزشک: در هر صورت، پیشنهاد می‌شود که قبل از تغذیه عسل به کودکان، با پزشک خود مشورت کنید تا  اطمینان حاصل شود که عسل برای کودک شما ایمن است.

در نهایت، هنگامی که کودک شما به سنی می‌رسد که خطر ابتلا به بوتولیسم کاهش یابد، می‌توانید با توجه به راهنمایی پزشک خود، به او عسل را معرفی کنید. اما حتماً مطمئن شوید که عسلی که به کودک می‌دهید، از منابع قابل اعتماد تهیه شده باشد و به طور کامل طبیعی و سالم باشد.

بهترین روش استفاده از عسل برای درمان بستگی به نوع مشکل دارد. برای مثال:

1. برای درمان التهاب گلو: می‌توانید یک قاشق عسل را با یک لیوان آب گرم و کمی آب لیمو ترش مخلوط کرده و آن را بنوشید.

2. برای درمان زخم‌ها یا سوختگی‌های کوچک: می‌توانید عسل را به طور مستقیم روی زخم یا سوختگی بمالید، البته توجه داشته باشید که عسل باید کاملا طبیعی و تمیز باشد.

3. برای درمان آکنه: می‌توانید عسل را به عنوان یک ماسک صورت استفاده کنید. آن را روی پوست تمیز صورت خود بمالید و حدود ۱۵۲۰ دقیقه برای اثر مطلوب رها کنید.

  • در همه موارد بهتر است از عسل طبیعی و خالص استفاده کنید و در صورت نیاز، قبل از استفاده از آن، با پزشک خود مشورت کنید.

اینکه چه مقدار عسل در روز میتوان استفاده کرد بستگی به شرایط و موارد مختلفی دارد :

1. وضعیت سلامت: افراد با بیماری‌های مرتبط با قند خون یا دیابت باید مصرف عسل را با پزشک خود مطرح کنند.

2. میزان فعالیت فیزیکی: افراد با فعالیت بدنی بیشتر ممکن است به مقدار بیشتری عسل برای تامین انرژی نیاز داشته باشند.

3. جنسیت: از آنجایی که مردان و زنان نیازهای متفاوتی در مورد مصرف مواد غذایی دارند، میزان مصرف عسل نیز ممکن است متفاوت باشد.

به طور کلی، برای افراد بزرگسال، توصیه می‌شود که روزانه حدود یک تا دو قاشق غذاخوری عسل مصرف کنند. اما این میزان ممکن است بر اساس نیازهای فرد و شرایط مختلفی که ذکر شد، متغیر باشد.

حضور یا عدم حضور موم در عسل شاید چندان مهم نباشد ، مهم این است که عسل خالص و‌ طبیعی باشد ، البته گروهی از افراد عسل همراه با موم را ترجیح میدهند چراکه بر این عقیده هستند که تقلب کمتری در این‌نوع عسل صورت میگیرد.

 

بله میتوان موم عسل را خورد

اما، موم عسل قابلیت جذب توسط بدن را ندارد. موم عسل در واقع یک ماده غیر قابل حل است که در عسل وجود دارد . وقتی که شما عسل مصرف می‌کنید، ممکن است موم همراه با عسل مصرف شود، اما بدن نمی‌تواند موم را هضم یا جذب کند. موم بیشتر در بدن شما منتقل می‌شود و سپس از طریق مدفوع دفع می‌شود.

در فصل زمستان، زنبورهای عسل به دلیل کاهش مواد غذایی همچون گل‌ها و شکوفه‌ها ، معمولاً به رژیم غذایی دیگری نیاز دارند. زمستان برای زنبورهای عسل یک زمان چالش‌برانگیز است، زیرا در این فصل تولید غذای جدید محدود شده و اغلب منابع غذایی کمتری در دسترس دارند.

در این شرایط، زنبورهای عسل از موارد زیر ممکن است برای تامین غذا استفاده کنند:

۱. مواد ذخیره شده: زنبورهای عسل معمولاً مقداری عسل و  را در کندوهای خود ذخیره می‌کنند و از آنها در فصل زمستان برای تغذیه استفاده می‌کنند.

۲. شهد زهره‌ها: زنبورهای عسل ممکن است از شهد زهره‌هایی که پیش از فصل زمستان جمع آوری کرده‌اند، برای تغذیه استفاده کنند.

۳. شکوفه‌های درختان: در برخی مناطق، شکوفه‌های برخی درختان مانند سرو، کاج و غیره در طول زمستان همچنان ممکن است موجود باشند و زنبورها از آنها برای تغذیه استفاده کنند.

۴. مواد قندی: همچنین زنبورهای عسل ممکن است با مواد قندی مانند شکر و عسل و خرما برای تامین انرژی در فصل زمستان تغذیه شوند، که این روش برای زنبورهای پرورشی مرسوم است و بطور محدود و در زمان خاصی در اختیار زنبور قرار میگیرد ، و این بدین معنی نیست که زنبور داران برای تهیه عسل بیشتر ، اقدام به تغدیه زنبورها از این مواد قندی بکنند.

میتونیم دو دلیل مهم برای استفاده از قاشق‌های چوبی داشته باشیم :

اولیش اینکه هیچ جنسی به اندازه چوب ادم رو به طبیعت نزدیک نمیکنه و حس طبیعی بودن رو به شما القا نمیکنه ، قطعا وقتی از قاشق های چوبی مخصوص عسل استفاده میکنید لذت بیشتری نسیبتون میشه ، ضمن اینکه این قاشق ها بخاطر طراحی خاصشون استفاده از  عسل رو راحت تر میکنن.

اما از لحاظ علمی ، تحقیقات نشان داده که مواد شیمیایی که در قاشق‌های فلزی استفاده میشن گاهی اوقات با عسل واکنش نشون میدن و خصوصیات اون رو دچار تغییر میکنن ، اما قاشق‌های چوبی این مسئله رو به حداقل می‌رسونن و همچنین طعم عسل را تغییر نمیدن.

در نهایت، استفاده از قاشق‌های چوبی برای مصرف عسل به عنوان یک گزینه ایمن و بهداشتی مطرح شده که از نظر حسی و علمی هم توجیه داره.