درخت کهور یا سمر بیشترین پوشش جنگلی کوهستانی منطقهٔ هرمزگان را دربرگرفته است. برگهای این درخت حالت باریک و سوزنی شکل دارند و شاخه‌هایش مملو از خار است. درخت کهور بومی ایران نیست و بیشتر گیاهی مهاجم شناخته میشود ، اما به وفور در استان های جنوبی کاشته شده چراکه مناسب مناطق گرم و خشک جنوب است و نسبت به کم آبی و شوری خاک مقاوم است.
گل درخت کهور زرد رنگ است و در فصل گُل دهی بسیار مورد توجه زنبور های عسل است تا از شهد آن تغذیه کنند. عسل گل سمر از مرغوب‌ترین انواع عسل در جنوب ایران و استان هرمزگان است به طوریکه در منطقه روستای چاه مسلم دشت هایی به وسعت دهها هزار کیلومتر پوشیده از درخت کهور است.
عسل سمر طعم و مزهٔ مخصوصی دارد و بسیار مورد پسند عسل دوستان است و معمولا قیمت بالایی هم دارد.
این درخت نزد صحرانشینان بخش کوخرد با نام (چِت) یا «چتی» معروف است. چنان‌که در شهرستان بستک هرمزگان پشته‌ای نیز به همین نام وجود دارد که آن را (پشته چتی) می‌گویند؛ و (چت) به لهجه صحرانشین منطقه به معنای (سمر) است.
از برگ این درخت برای تغذیه شتر استفاده میشود و از چوب آن دغال بسیار مرغوبی بدست می آید.
شایعاتی وجود دارد که تنفس گرده آن میتواند به دستگاه تنفسی آسیب برساند و حتی باعث بروز سرطان در این ناحیه شود ، اما هیچ دلیل علمی برای این ادعا وجود ندارد و به هیچ وجه زیانی برای انسان ندارد.
